วิธีแสดงความแข็งของท่อเหล็กมีอะไรบ้าง?
วิธีการแสดงความแข็งของท่อเหล็กไร้รอยต่อมี ความแข็งบริเนล (HB) ความแข็งร็อกเวลล์ (เอชอาร์ซี) ความแข็งวิกเกอร์ส (เอชวี) ความแข็งลีบ (เอชแอล) และอื่นๆ
ความแข็ง บริเนลล์ (HB) : ด้วยเส้นผ่านศูนย์กลางของลูกเหล็กหรือลูกคาร์ไบด์ที่กำหนด โดยใช้แรงทดสอบที่กำหนด (F) กดลงบนพื้นผิวของลวดลาย หลังจากเวลาที่กำหนดเพื่อเอาแรงทดสอบออก ให้วัดเส้นผ่านศูนย์กลางรอยบุ๋มของพื้นผิวชิ้นงาน (L) ค่าความแข็ง บริเนลล์ คือผลหารที่ได้จากการหารแรงทดสอบด้วยพื้นที่ผิวของทรงกลมรอยบุ๋ม
ความแข็งร็อกเวลล์ (เอชอาร์ซี) : การทดสอบความแข็งร็อกเวลล์นั้นก็เหมือนกับการทดสอบความแข็งบริเนล คือเป็นวิธีการทดสอบรอยบุ๋ม ความแตกต่างก็คือการวัดความลึกของรอยบุ๋ม นั่นคือ ภายใต้แรงทดสอบหยงแรก (โฟ) และแรงทดสอบรวม (F) หัวเจาะ (กรวยหรือลูกบอลเหล็ก) จะถูกกดลงบนพื้นผิวของชิ้นงาน หลังจากเวลาการยึดที่กำหนด แรงทดสอบหลักจะถูกเอาออก และค่าความแข็งจะถูกคำนวณด้วยการเพิ่มความลึกรอยบุ๋มที่เหลือที่วัดได้ (e) ค่าของหัวเจาะเป็นตัวเลขนิรนามที่แสดงด้วยสัญลักษณ์ ทรัพยากรบุคคล และไม้บรรทัดที่ใช้คือ A, B, C, D, E, F, G, H, K และไม้บรรทัดอื่นๆ อีก 9 ไม้บรรทัด
ความแข็งวิกเกอร์ส (เอชวี): การทดสอบความแข็งวิกเกอร์สเป็นวิธีการทดสอบการกดอีกวิธีหนึ่ง ซึ่งก็คือการกดหัวเจาะเพชรทรงพีระมิดบวกที่มีมุม 1,360 เทียบกับพื้นผิวลงบนพื้นผิวทดสอบด้วยแรงทดสอบที่เลือก (F) จากนั้นจึงเอาแรงทดสอบออกหลังจากเวลาการยึดที่กำหนด แล้วจึงวัดความยาวแนวทแยงของรอยกด
